حدیث ۱:
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُمَرَ اَلْیَمَانِیِّ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: کَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِذَا أَهَلَّ هِلاَلَ شَهْرِ رَمَضَانَ اِسْتَقْبَلَ اَلْقِبْلَةَ وَ رَفَعَ یَدَیْهِ فَقَالَ اَللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِالْأَمْنِ وَ اَلْإِیمَانِ وَ اَلسَّلاَمَةِ وَ اَلْإِسْلاَمِ وَ اَلْعَافِیَةِ اَلْمُجَلِّلَةِ وَ اَلرِّزْقِ اَلْوَاسِعِ وَ دَفْعِ اَلْأَسْقَامِ اَللَّهُمَّ اُرْزُقْنَا صِیَامَهُ وَ قِیَامَهُ وَ تِلاَوَةَ اَلْقُرْآنِ فِیهِ اَللَّهُمَّ سَلِّمْهُ لَنَا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْنَا فِیهِ
امام باقر (علیه السلام) فرمود: هنگامى که هلال ماه رمضان پدیدار مى‌شد پیامبر (صلی الله علیه و آله) رو به جانب قبله مى‌کرد و دست‌هاى خود را بلند مى‌نمود و عرضه مى‌داشت: خدایا! این هلال را براى ما با امن و ایمان و سلامت و تسلیم، عافیت فراگیر، روزى گسترده و برطرف شدن دردها ظاهر ساز. خدایا! در این ماه روزه‌دارى و قیام به عبادتش را و تلاوت قرآن را براى ما روزى کن. خدایا! این ماه را بر ما و از ما سالم بدار و ما را در آن ماه سلامت بدار
الکافی، جلد ۴ صفحه ۷۰، چاپ دار الکتب الإسلامیة
من لا یحضره الفقیه، جلد ٢ صفحه ۶۷، چاپ مؤسسة الأعلمی‌للمطبوعات
تهذیب الأحکام، جلد ۴ صفحه ۲۶۱، چاپ دار الکتب الإسلامیة
حدیث ۲:
وَ عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنِ اَلْحَکَمِ بْنِ مِسْکِینٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ شِمْرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ یَقُولُ: کَانَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ إِذَا هَلَّ هِلاَلُ شَهْرِ رَمَضَانَ أَقْبَلَ إِلَى اَلْقِبْلَةِ وَ قَالَ اَللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِالْأَمْنِ وَ اَلْإِیمَانِ وَ اَلسَّلاَمَةِ وَ اَلْإِسْلاَمِ وَ اَلْعَافِیَةِ اَلْمُجَلِّلَةِ اَللَّهُمَّ اُرْزُقْنَا صِیَامَهُ وَ قِیَامَهُ وَ تِلاَوَةَ اَلْقُرْآنِ فِیهِ اَللَّهُمَّ سَلِّمْهُ لَنَا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْنَا فِیهِ
تهذیب الأحکام، جلد ۴ صفحه ۲۶۱، چاپ دار الکتب الإسلامیة
ترجمه و شرح از علامه محمد تقی مجلسی (رضوان الله علیه):
و کالصحیح منقولست از جابر از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه علیه) که حضرت سید المرسلین (صلی الله علیه و آله) هر گاه هلال ماه رمضان را مى‌دیدند رو به قبله مى‌کردند و دستها را به جانب آسمان که قبله دعاست بر مى‌داشتند و مى‌فرمودند: که خداوندا این ماه را بر ما نو کن با ایمنى از شرّ بلیّات و آفات، و با ایمان و اعتقادات حقّه و با سلامتى از امراض و با اسلام و انقیاد (اطاعت) و فرمان بردارى و با عافیتى که فرا گرفته باشد کل اعضاء را که همه به سلامت باشند از امراض و عاهات (آفت‌ها) یا از مخالفت الهى که هیچ عضوى مخالفت نکند و هر مخالفتى که هر عضوى کرده باشد عفو فرمائى تا از عذاب تو ایمن باشند، و با روزى فراخ و دفع بیماریها، خداوندا، روزى کن ما را روزه این ماه و عبادت شب‌هاى این ماه را، و روزى کن که تلاوت کنم قرآن مجید را در این ماه و سالم دار این ماه را از جهت ما که اشتباهى نشود در هلال شوال و مخفى نماند که ما روزه بگیریم و در واقع از ماه (رمضان) نباشد، و چون روزها را بگیریم قبول کن از ما که مقبول شود، و ما را به سلامت دار در این ماه که روزهاى آن را بالتمام بگیریم به نحوى که تو مى‌خواهى
لوامع صاحبقرانی المشتهر بشرح الفقیه، جلد ۶ صفحه ٣٢٣، چاپ انتشارات دار التفسیر - مؤسسه اسماعیلیان
