مقدمه:
فرقه ضاله وهابیت برای انحراف اذهان عمومی‌از قبح تخریب حرم ائمه بقیع (علیهم السلام) و یافتن توجیهی بر تاخیرشان نسبت به تخریب گنبد و بارگاه پیامبر (صلی الله علیه و آله) ادعا می‌کنند زائده‌ای که روی گنبد مسجد النبی (صلی الله علیه و آله) وجود دارد، قبر شخصی است که تصمیم داشته با مواد منفجره گنبد سبز مسجد را منهدم کند، اما خداوند نخواسته چنین اتفاقی بیفتد و او را مسخ نموده و در همان هنگام صاعقه‌ای از آسمان نازل کرده و او را به گنبد چسبانده و چون پیکر او از گنبد جدا نمی‌شده با پوششی او را در همان جا دفن کرده‌اند
هدف از جعل این خرافه آن است که به مردم القا کنند که وجود گنبد و بارگاه بر قبور امامان شیعه در بقیع کار درست و خوبی نبوده و به همین دلیل به هنگام تخریب آن مکان هیچ اتفاقی نیفتاده و معجزه‌ای هم به وقوع نپیوسته، اما از آن جا که حفظ گنبد و بارگاه حرم رسول الله (صلی الله علیه و آله) موضوع استثنایی و مورد نظر خداوند بوده، چنین اتفاقی افتاده است
اما اصل ماجرا چیست؟
در حقیقت این بر آمدگی پنجره‌ای بوده که بین آسمان و قبر مطهر رسول الله (صلی الله علیه و آله) قرار داشته و هر زمان که در مدینه خشکسالی می‌شده آن را باز و به برکت قبر مطهر آن حضرت، باران بر مردم نازل می‌گردیده است
چنانچه أبو محمد عبد الله بن عبد الرحمن بن الفضل بن بَهرام بن عبد الصمد الدارمی، معروف به دارِمی(از علمای بزرگ و مشهور مخالفین - متوفای ۲۵۵ هجری قمری) در کتابش چنین نقل می‌کند:
حَدَّثَنَا أَبُو النُّعْمَانِ، حَدَّثَنَا سَعِیدُ بْنُ زَیْدٍ، حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ مَالِکٍ النُّکْرِیُّ، حَدَّثَنَا أَبُو الْجَوْزَاءِ أَوْسُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ: قُحِطَ أَهْلُ الْمَدِینَةِ قَحْطًا شَدِیدًا، فَشَکَوْا إِلَى عَائِشَةَ فَقَالَتْ: " انْظُرُوا قَبْرَ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَاجْعَلُوا مِنْهُ کِوًى إِلَى السَّمَاءِ حَتَّى لَا یَکُونَ بَیْنَهُ وَبَیْنَ السَّمَاءِ سَقْفٌ. قَالَ: فَفَعَلُوا، فَمُطِرْنَا مَطَرًا حَتَّى نَبَتَ الْعُشْبُ، وَسَمِنَتِ الْإِبِلُ حَتَّى تَفَتَّقَتْ مِنَ الشَّحْمِ، فَسُمِّیَ عَامَ الْفَتْقِ
ابو الجوزاء اوس بن عبدالله می‌گوید: مردم مدینه دچار قحطی شدیدی شدند، از این مشکل به عایشه شکایت بردند، او گفت: بالای قبر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از سقف حجره، دریچه‌ای به سوی آسمان باز کنید تا بین آن و آسمان مانعی نباشد، چنین کردند و به حدی باران بارید که گیاهان رویید و شتران چاق شدند، آن قدر که پوست آن‌ها از چاقی ترک خورد و به همین سبب آن سال را سال ترک نامیدند
سنن الدارمی، جلد ۱ صفحه ۲۲۷، چاپ دار المغنی
سند روایت فوق:
محقق کتاب "حسین سلیم أسد الدارانی" پیرامون سند روایت چنین می‌نویسد:
رجاله ثقات
راویانش مورد اعتماد هستند
همچنین سمهودی (از علمای مشهور مکتب سقیفه) نیز سند روایت را صحیح می‌داند:
روى الدارمی‌فی صحیحهعن أبی الجوزاء قال قحط أهل المدینة قحطا شدیدا فشکوا إلى عائشة...
خلاصة الوفاء بأخبار دار المصطفی، جلد ۲ صفحه ۱۴۱
بعدها باز کردن دریچه جزء سنت مردم مدینه شد و تا زمان سمهودی در قرن نهم نیز ادامه داشت، ولی پس از زمان او تنها جای آن باقی است
وهابیون هم که می‌دانستند دیده شدن چنین کرامتی برای رسول الله (صلی الله علیه و آله) اعتقاد آنان را در مورد توسل و تبرک به پیامبر (صلی الله علیه و آله) و اولیاء الهی بر باد فنا می‌دهد با منحرف کردن اذهان مردم، برای ترویج عقائد باطلشان چنین داستان سخیفی را سر هم کردند
سوال ساده از جماعت منکر توسل:
عایشه به اندازه شما فرق توحید و شرک را می‌دانست یا نه؟