مکتوبات ایمان انصاری فر

سلیمان بن عبدالوهاب (از علمای اهل سنت - متوفای ۱۲۱۰ هجری قمری) در کتاب "الصواعِقُ الإلهیَّة" خطاب به برادر گمراهش محمد بن عبدالوهاب می‌نویسد:

إنّ هذه الأمور حدثت من قبل زمن الإمام أحمد فی زمان أئمة الإسلام وأنکرها من أنکرها منهم ولا زالت حتی ملأت بلاد الإسلام کلّها وفعلت هذه الأفاعیل کلّها التی تکفّرون بها، ولم یرو عن أحد من أئمة المسلمین أنّهم کفّروا بذلک، ولا قالوا: هؤلاء مرتدّون، ولا أمروا بجهادهم، ولا سمّوا بلاد المسلمین بلاد شرک وحرب، کما قلتم أنتم بل کفّرتم من لم یکفّر بهذه الأفاعیل، وإن لم یفعلهاأیظنّون أنّ هذه الأمور من الوسائط التی فی العبارة الذی یکفّر فاعلها إجماعاً، وتمضی قرون الأئمة من ثمان مائة عامّ ومع هذا لم یرو عن عالم من علماء المسلمین أنّها کفر بل ما یظنّ هذا عاقل بل واللّه لازم قولکم: إنّ جمیع الأمّة بعد زمان الإمام أحمد رحمه الله تعالی، علماؤها، وأمراؤها، وعامّتها، کلّهم کفّار، مرتدون، فإنّا للّه وإنّا إلیه راجعون، وا غوثاه إلی اللّه ثمّ وا غوثاه، أم تقولون ـ کما یقول بعض عامّتکم ـ إنّ الحجّة ما قامت إلاّ بکم، وإلاّ قبلکم لم یعرف دین الإسلام

این امور (توسل به پیامبر صلی الله علیه و آله که تو موجب شرک و کفر مسلمانان می‌دانی) قبل از احمد بن حنبل و در زمان پیشوایان اهل سنت هم مطرح بود، جمعی آن را انکار کردند و تا آنجا [این انکار] ادامه داشت که سرزمین‌های مسلمین [از این تفکر] پُر شد ولی [در عین حال مسلمین] این کارهایی که کفر دانسته می‌شدند را انجام می‌دادند. ولی از هیچ یک از پیشوایان اسلام روایت نشده است که مرتکبین این اعمال را کافر و مرتد دانسته، و دستور جهاد با آنها داده باشند، و بلاد مسلمانان را به همان گونه که شما می‌گویید، بلاد شرک و یا دار الحرب (جهاد) نامیده باشند، بلکه شما کسانی را که متوسلین به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را تکفیر نکنند نیز، کافر می‌دانید، گرچه خود به آن حضرت توسل نجویند. آیا معتقدید که علمای اسلام اتفاق نظر دارند که واسطه قرار دادن رسول الله (صلی الله علیه و آله) نزد خدا، موجب کفر می‌شود؟ و [چنین اعتقاد دارید اکنون] که هشتصد سال از زمان ائمه اربعه می‌گذرد، با این وجود از هیچ عالمی‌از علمای اسلام نقل نشده که این امور را کفر دانسته باشند؟ بلکه هیچ [شخص] عاقلی چنین نمی‌پندارد [که شما می‌پندارید]. به خدا سوگند که لازمه سخن تو این است که تمام امّت پیامبر (صلی الله علیه و آله) بعد از زمان احمد بن حنبل، چه علما و چه اُمراء و چه عامه مردم، همه کافر و مرتد هستند. إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّـآ إِلَیْهِ رَ جِعُونَ ! (کنایه از عجیب بودن این سخن) فریاد و هزاران فریاد از این سخنان شما! و یا چنین می‌گویید ـ همانگونه که برخی از عوام شما به زبان می‌آورند- که: قبل از شما کسی دین اسلام را نشناخته است و اسلام راستین توسط شماها معرفی می‌شود

الصواعِقُ الإلهیَّة فی الرَّدِّ علی الوهّابیَّة، صفحه ۱۲۴، چاپ دار ذوالفقار