مکتوبات ایمان انصاری فر

شیخ صدوق (رحمه الله) در کتاب "فضائل الأشهُر الثلاثة" می‌نویسد:

وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ اَلرِّضَا عَلَیْهِ السَّلاَمُ: اَلْحَسَنَاتُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ مَقْبُولَةٌ وَ اَلسَّیِّئَاتُ فِیهِ مَغْفُورَةٌ مَنْ قَرَأَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ آیَةً مِنْ کِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَانَ کَمَنْ خَتَمَ اَلْقُرْآنَ فِی غَیْرِهِ مِنَ اَلشُّهُورِ وَ مَنْ ضَحِکَ فِیهِ فِی وَجْهِ أَخِیهِ اَلْمُؤْمِنِ لَمْ یَلْقَهُ یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ إِلاَّ ضَحِکَ فِی وَجْهِهِ وَ بَشَّرَهُ بِالْجَنَّةِ وَ مَنْ أَعَانَ فِیهِ مُؤْمِناً أَعَانَهُ اَللَّهُ تَعَالَى عَلَى اَلْجَوَازِ عَلَى اَلصِّرَاطِ یَوْمَ تَزِلُّ فِیهِ اَلْأَقْدَامُ وَ مَنْ کَفَّ فِیهِ غَضَبَهُ کَفَّ اَللَّهُ عَنْهُ غَضَبَهُ یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ وَ مَنْ نَصَرَ فِیهِ مَظْلُوماً نَصَرَهُ اَللَّهُ عَلَى کُلِّ مَنْ عَادَاهُ فِی اَلدُّنْیَا وَ نَصَرَهُ یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ عِنْدَ اَلْحِسَابِ وَ اَلْمِیزَانِ شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ اَلْبَرَکَةِ وَ شَهْرُ اَلرَّحْمَةِ وَ شَهْرُ اَلْمَغْفِرَةِ وَ شَهْرُ اَلتَّوْبَةِ وَ اَلْإِنَابَةِ مَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فَفِی أَیِّ شَهْرٍ یُغْفَرُ لَهُ فَاسْأَلُوا اَللَّهَ أَنْ یَتَقَبَّلَ مِنْکُمْ فِیهِ اَلصِّیَامَ وَ لاَ یَجْعَلَهُ آخِرَ اَلْعَهْدِ مِنْکُمْ وَ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ فِیهِ لِطَاعَتِهِ وَ یَعْصِمَکُمْ مِنْ مَعْصِیَتِهِ إِنَّهُ خَیْرُ مَسْئُولٍ

امام رضا(علیه السلام) فرمود: حسنات در ماه رمضان پذیرفته‌اند و گناهان در آن آمرزیده. هر کس در ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا بخواند، مثل کسى است که در غیر آن [ماه] ختم قرآن کرده باشد. و هر کس در این ماه، به صورت برادر مؤمنش بخندد، خداوند را در قیامت دیدار نخواهد کرد، مگر آن که در چهره او خواهد خندید¹، و به بهشت مژده‌اش خواهد داد. و هر کس در آن ماه مؤمنى را یارى کند، خداوند او را بر گذشتن از صراط در آن روز که قدم‌ها بر آن مى‌لغزد یارى خواهد کرد. و هر کس در آن [ماه] خشم خود را نگه دارد، خداوند نیز روز قیامت خشمش را از او نگه خواهد داشت. و هر کس در آن [ماه] ستم دیده‌اى را یارى کند، خداوند او را در دنیا بر ضدّ کسى که با وى دشمنى نماید یارى مى‌کند، و روز قیامت نیز هنگام حساب و میزان یارى‌اش مى‌نماید. ماه رمضان، ماه برکت است، ماه رحمت، ماه آمرزش، ماه توبه و بازگشت به سوى خدا. هر که در ماه رمضان آمرزیده نشود، پس در چه ماهى آمرزیده گردد؟! پس از خداوند بخواهید که در این ماه، روزه شما را بپذیرد و آن را آخرین [ماه] رمضان شما قرار ندهد و شما را بر طاعت خویش توفیق دهد و از نافرمانى خود نگه دارد، که او بهترین کسى است که از او درخواست مى‌شود

فضائل الأشهُر الثلاثة، صفحه ۱۳۴، چاپ انتشارات طوبای محبت

[۱] منظور از خنده خداوند، رحمت و رأفت بر مؤمن است

حَدَّثَنَا تَمِیمُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ تَمِیمٍ اَلْقُرَشِیُّ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی قَالَ حَدَّثَنِی أَحْمَدُ بْنُ عَلِیٍّ اَلْأَنْصَارِیُّ عَنْ عَبْدِ اَلسَّلاَمِ بْنِ صَالِحٍ اَلْهَرَوِیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی اَلْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى اَلرِّضَا عَلَیْهِ السَّلاَمُ فِی آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ فَقَالَ لِی یَا أَبَا اَلصَّلْتِ إِنَّ شَعْبَانَ قَدْ مَضَى أَکْثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَةٍ مِنْهُ فَتَدَارَکْ فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ تَقْصِیرَکَ فِیمَا مَضَى مِنْهُ وَ عَلَیْکَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا یَعْنِیکَ وَ تَرْکِ مَا لاَ یَعْنِیکَ وَ أَکْثِرْ مِنَ اَلدُّعَاءِ وَ اَلاِسْتِغْفَارِ وَ تِلاَوَةِ اَلْقُرْآنِ وَ تُبْ إِلَى اَللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکَ لِیُقْبِلَ شَهْرُ اَللَّهِ إِلَیْکَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لاَ تَدَعَنَّ أَمَانَةً فِی عُنُقِکَ إِلاَّ أَدَّیْتَهَا وَ لاَ فِی قَلْبِکَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلاَّ نَزَعْتَهُ وَ لاَ ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَکِبُهُ إِلاَّ قَلَعْتَ عَنْهُ وَ اِتَّقِ اَللَّهَ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ فِی سِرِّ أَمْرِکَ وَ عَلاَنِیَتِکَ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اَللّٰهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اَللّٰهَ بٰالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اَللّٰهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً وَ أَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ فِیمَا بَقِیَ مِنْ هَذَا اَلشَّهْرِ اَللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ فَإِنَّ اَللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُعْتِقُ فِی هَذَا اَلشَّهْرِ رِقَاباً مِنَ اَلنَّارِ لِحُرْمَةِ شَهْرِ رَمَضَانَ

ابا صَلت هِرَوى می‌گوید: در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت امام رضا(علیه السلام) رفتم، حضرت فرمود: اى ابا صلت؛ بیشتر ماه شعبان گذشت و این جمعه آخر آن است، پس تقصیرهایى را که در ایام گذشته این ماه کرده‌اى در آنچه از این ماه مانده جبران و تلافى کن، و بر تو باد که روی آورى بر آنچه نافع است براى تو، و دعا و استغفار و تلاوت قرآن را بسیار کن و توبه بنما به سوى خدا از گناهان خود تا آنکه چون ماه مبارک (رمضان) درآید خود را از براى خدا خالص گردانیده باشى، و مگذار در گردن خود امانت و حق کسى را مگر آنکه آن را ادا کنى، و مگذار در دل خود کینه کسى را مگر آنکه آن را بیرون کنى، و مگذار گناهى را که مى‌کرده‌اى مگر آنکه ترکش کنى، و از خدا بترس و توکل کن بر او در پنهان و آشکارِ امور خود. و هر که بر خدا توکل کند خداوند او را بس است، و بسیار بخوان در بقیه این ماه این دعا را:

اَللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ

(بار خدایا! اگر در آنچه از ماه شعبان گذشت ما را نیامرزیدی، در باقیمانده این ماه، ما را بیامرز)

به درستى که خداوند متعال در این ماه (شعبان) بنده‌هاى بسیاری را بخاطر حرمت ماه رمضان از آتش جهنم آزاد مى‌گرداند

عیون أخبار الرضا (علیه السلام)، جلد ۲ صفحه ۲۷۶، چاپ مرکز أهل الذکر لنشر تراث أهل البیت علیهم السلام